ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ PARTY PEPPA & GEORGE PIGS

   Μόλις πέρασε η γιορτή του Φραγκισκάκου μας στις 4 Οκτωβρίου,άρχισα να σκέφτομαι και να προετοιμάζω το party για τα γενέθλια του στις 8 Νοεμβρίου.

ΛΙΓΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Μερικά τραγούδια για τις πρώτες ημέρες στο σχολείο...

ΔΥΟ ΜΙΚΡΑ ΚΑΛΤΣΑΚΙΑ ΑΛΛΙΩΣ

 Την τελευταία φορά που πήγα να φορέσω αυτά τα καλτσάκια στο Φραγκισκάκο μου,επαναστάτησε!

Δεν ήθελε να τα φορέσει γιατί ήταν ξεχειλωμένα (μα πως χάλασαν τόσο γρήγορα;),οπότε του είπα ότι θα τα κρατήσουμε να κάνουμε κατασκευή και από τότε με ρωτάει πότε θα κάνουμε κατασκευή τα καλτσάκια του.Ένα τόσο δα καλτσάκι,τι κατασκευή θα γίνει δεν ξέρω...

ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ

Την προηγούμενη εβδομάδα αγόρασα μερικά μπαλόνια!Ο Φραγκισκάκος μου μόλις τα είδε,με ρώτησε γιατί τα πήρα και εγώ για να του κεντρίσω το ενδιαφέρον του είπα για κατασκευή!

ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

 Αυτή είναι μία διαφορετική ανάρτηση,είναι μία ιστορία όχι ευχάριστη,που θα έλεγα σε φίλους ή θα έγραφα στο ημερολόγιο μου(αν είχα)...για να μην ξεχνάμε πως πάντα υπάρχει και πρέπει να αναζητάμε το καραβάκι της ελπίδας!!!

Το καραβάκι-μπομπονιέρα στη βάφτιση του Φραγκίσκου μας,γεμάτο ευχές και ελπίδα

ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΑΓΑΠΕΣ

O Φραγκίσκος μου έχει τρεις αγάπες...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

Πέρυσι το καλοκαίρι,ο Φραγκισκάκος μας πήγε 6 εβδομάδες στον παππού,τη γιαγιά,τη νονά και την προγιαγιά (τη γιαγιά μου) στην Κρήτη!
Η γιαγιά μου,που δεν είναι πια εδώ,έχει γεμίσει τα παιδικά μου χρόνια με μία ακαθόριστη αίσθηση χαράς,αθωότητας...ήταν η γιαγιά με τα παραμύθια,τις ιστορίες,τα γέλια,τα τραγούδια...σε αντίθεση με την άλλη μου γιαγιά,που η ζωή την είχε κάνει πιο "σκληρή" και απόμακρη!
Έτσι ο Φραγκισκάκος μου έμαθε και αυτός τα τραγουδάκια της γιαγιάς...

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΜΕ ΤΟ ΜΠΙΣΚΟΤΑΚΙ ΜΟΥ

   Την προηγούμενη Κυριακή είπαμε να πάμε μία βόλτα να κάνει ο Φραγκισκάκος μας λίγη εξάσκηση με το καινούργιο του ποδήλατο.Τελικά έκανε λίγη εξάσκηση γιατί εγώ καθότι λίγο άσχετη δεν του είχα βάλει καλά τις ρόδες και μετά από λίγο η μία έβγαινε από τη θέση της. Όμως βρήκα κάποια φύλλα και θυμήθηκα μία κατασκευή από τη φθινοπωρινή μου, to do λίστα. Σκέφτηκα τώρα βρήκα τα φύλλα, τώρα θα κάνω την κατασκευή μου. Το μπισκοτάκι μου, ο Φραγκισκάκος μου χαιρόταν να μαζεύει μαζί μου φύλλα!!

ΑΣ ΜΗΝ ΦΥΤΡΩΝΟΥΜΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΠΕΡΝΟΥΝ

     Δευτέρα μεσημέρι (χτες),μόλις είχαμε φύγει από το παίδων και περπάταγα με τον Φραγκισκάκο μου στο καρότσι. Ένας, όχι και τόσο μεγάλος, κύριος που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση,μου λέει περνώντας από δίπλα μου"Πού πας;Κρυώνει ο μικρός",με ύφος άμυαλη μάνα για να πας να κάνεις shopping ή να χαζολογήσεις έξω,έβγαλες τον μικρό στο ξέσβουρο.Παρεπιμπτόντως χτες δεν έκανε τόσο κρύο στην Αθήνα και ο Φραγκισκάκος μου ήταν καλά ντυμένος.Με ενόχλησε,γιατί ένας άγνωστος επενέβαινε στη ζωή μου,μου έλεγε την γνώμη του χωρίς καν να τον ξέρω,χωρίς καν  να με ξέρει και χωρίς να γνωρίζει γιατί,τι και πως.

Η πραγματικότητα είναι ότι είχαμε προγραμματισμένο ραντεβού για τα συνηθισμένα μας στο παίδων.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο μπαμπάς μας,δεν μπορούσε να μας πάει αφού νέος στην καινούργια δουλειά και με άλλο προγραμματισμένο ιατρικό ραντεβού την επόμενη Δευτέρα,που θα πάει αυτός τον Φραγκισκάκο μας.
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν είχα καμία όρεξη να αφήσω τον αχνιστό μου καφεδάκο δίπλα στο δέντρο με τα φωτάκια και "Toν υπέροχο Γκάτσμπυ" στη μέση(παρεπιμπτόντως πολλή καλή ταινία,να τη δείτε) και να τρέχω στο Παίδων,αλλά ήταν άλλο ένα πρέπει.
Η πραγματικότητα είναι ότι λίγο να είχα τα ψυχολογικά μου, αυτή η απλή,ανούσια κουβέντα από έναν άγνωστο θα με γέμιζε με περισσότερες αμφιβολίες,με περισσότερες τύψεις.

Άραγε,αν με συναντούσε αυτός ο κύριος στην παιδική χαρά,με τον Φραγκισκάκο μου,θα μου έλεγε τα ίδια;

Σίγουρα όλοι έχουμε άποψη για ότι συμβαίνει γύρω μας,αλλά καλό θα είναι να την κρατάμε για τον εαυτό μας.Σίγουρα και εγώ έχω πει την γνώμη μου σε κάποιον(όχι σε άγνωστο),τόσο αβίαστα,απερίσκεπτα,αλλά προσπαθώ να μην το κάνω,ειδικά σε θέματα που έχουν σχέση με τα παιδιά.Γιατί τελικά,κάθε γονιός ξέρει τι είναι σωστό για το παιδί του(εκτός από κάποιες ακραίες περιπτώσεις).

Επομένως, μην κρίνουμε τόσο αβίαστα κάποιον....Απλά μην φυτρώνουμε εκεί που δεν μας σπέρνουν!

ΚΑΝΩ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ;

   
  Ο Μανώλης και η Ειρήνη δεν πάνε τον μικρό Βαγγελάκο συχνά έξω για να μην κρυώσει,γιατί τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός μωρού είναι σημαντικά.Ο Βασίλης και η Ιωάννα πριν καλά,καλά σαραντίσει ο μικρός Φραγκισκάκος, πήγαν στο mall.Όταν ήταν 3 1/2 μηνών ο Φραγκισκάκος πήγαν με χιόνια στα Μετέωρα και λίγο μετά τον άφησαν μία εβδομάδα,για να πάνε ένα ταξίδι.Ενώ η Έλλη και ο Ανδρέας έως τα δύο δεν άφησαν ποτέ τον μικρό Ιάσωνα.Τελικά τι είναι σωστό και τι λάθος;Κάνω το σωστό για το παιδί μου;

ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ...

"Ήταν ένα μικρό καράβι,ήταν ένα μικρό καράβι,που ήταν α,α,αταξίδευτο οε,οε,οε,οε...".

Η ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΟ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΕΛΕΦΑΝΤΑΚΙ

Γενικά,λατρεύω τις κουκουβάγιες!!!

ΜΙΚΡΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Όλοι βρεθήκαμε κάποια στιγμή με τα μεγάλα μπαλόνια, που μετά από λίγο ξεφουσκώνουν και

εμείς λυπόμαστε που πρέπει να τα πετάξουμε!

Αν όταν γεννήσατε σας έφεραν τα χαρακτηριστικά αυτά μπαλόνια"it's a boy","it's a girl",μην τα πετάξετε όταν ξεφουσκώσουν,διακοσμήστε τους τοίχους του παιδικού δωματίου...

Τα μπαλόνια μας,πετάνε ακόμα ψηλά...

Αργότερα,το μωράκι κρατάει ένα μπαλόνι και στολίζει τον τοίχο μας...

Έπειτα,στην παρέα μας,προστέθηκε και ο Μπομπ...

Ο Μίκυ και η Μίνι,δεν έμειναν πολύ στην παρέα μας!

Επίσης,όταν γεννιέται ένα μωράκι,συνήθως κάνουν δώρο στο νέο μέλος της οικογένειας, κάποιο χρυσαφικό ή κάποιο φυλαχτό,κάποιο ματάκι.Οπότε εμείς καταλήγουμε με πολλά όμορφα κουτάκια,καροτσάκια,πιπίλες,παπουτσάκια,αεροπλανάκια,που δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε.

Μην τα πετάξετε ή μην τα κρύψετε σε κανένα ντουλάπι,κρεμάστε τα σε μία κορδέλα όλα μαζί και στολίστε μία γωνιά.

Πάνω από την αλλαξιέρα

Ή το κουτάκι-αεροπλάνακι,κρεμασμένο από το φωτιστικό,δίπλα στο σύννεφο με την χρωματιστή βροχή,που είχαμε φτιάξει εδώ:http://mpiskotoupoli.blogspot.gr/2012_10_01_archive.html

Επίσης,μην ξεχάσετε να γράψετε το όνομα του παιδιού σας έξω από τη πόρτα του δωματίου του.

Εγώ τύπωσα αυτό από εδώ δωρεάν,μπορείς να γράψεις ότι θέλέις σε ότι χρώμα θες:http://www.ontobaby.com/2013/01/new-free-printable-nursery-art/

 Πολύ όμορφο είναι και αυτό(επίσης μπορείτε να το τυπώσετε δωρεάν):

http://eighteen25.blogspot.gr/2013/01/baby-week-subway-art.html

Επειδή είμαι σε vintage διάθεση,σίγουρα θα τυπώσω την ΑΒ σε vintage στυλ:



http://www.thehandmadehome.net/2011/05/freebie-of-the-month-club-alphafantastical-insta-decor/

καθώς και αυτούς τους αριθμούς:



http://www.thehandmadehome.net/2012/01/freebie-of-the-month-number-freebies/

Επίσης, πανέμορφα είναι και αυτά τα μαξιλαράκια,σε ανάλογο στυλ:

http://www.etsy.com/listing/61462100/pillow-girl-boy-children-baby

'Η αυτές οι όμορφες μικρές καρτούλες,αναμνηστικά από κάποιο ταξίδι...

Γιατί μην ξεχνάμε οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά:



Οι διακόπτες στολίζονται όμορφα με ότι φωτογραφίες παιδικών ηρώων αρέσουν στους μικρούς μας θησαυρούς

 Ένα καράβι ταξιδεύει τους μικρούς μας θησαυρούς,σε κόσμους μακρινούς...

 Τα διάσημα αυτοκίνητα τους ταξιδεύουν στο Λονδίνο,το Παρίσι...ακόμα και μέσω μίας απλής φωτογραφίας...

             Τα αστέρια φωτίζουν το ταξίδι τους...

 Και ο κόσμος τους περιμένει να τον κατακτήσουν...

   

                                                                               

(Ίδια δημιουργός:νονά-θεία Αντιγόνη)
Μαζί με το μπαμπά και τη μαμά αρχικά,ώσπου να πετάξουν μόνοι τους...


                      Καλή Κυριακή!!!

    

VINTAGE,ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΔΩΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΟΥΝ

Πανέμορφα παιδικά δωμάτια,για να πάρουμε ιδέες και να δημιουργήσουμε:

http://vmdesignblogg.blogspot.gr/

http://vmdesignblogg.blogspot.gr/

http://vmdesignblogg.blogspot.gr/

supermomrocks.me/category/ονειρεμενα...

http://supermomrocks.me/

not-just-mums.blogspot.com

Καλή έμπνευση!!!

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ,ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΛΑΧΤΑΡΑΣ...

Ένα από τα μαθήματα που θυμάμαι με αγάπη,από τα μαθητικά μου χρόνια είναι η Οικιακή Οικονομία.Μην αρχίσετε να με κρίνετε,μου άρεσαν και άλλα,πιο δύσκολα μαθήματα!
Απλά αυτό το μάθημα μου άρεσε γιατί είχαμε καλές καθηγήτριες,με τις οποίες δημιουργούσαμε όμορφα πράγματα.Εκτός από τις κατασκευές,αυτό που έχει χαραχτεί στη μνήμη μου,από το μάθημα της καθηγήτριας μας,της κας.Άννας,
είναι το παρακάτω ποίημα του Χαλίλ Γκιμπράν(Λιβανοαμερικανός ποιητής & φιλόσοφος):

ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

   Από τότε που θυμάμαι τον εαυτόν μου,θυμάμαι να είμαι πάνω στο κρεβάτι και να χορεύω,τραγουδώντας: "Δευτέρα κάτι έχω,την Τρίτη δεν αντέχω,Τετάρτη πως βαριέμαι,την Πέμπτη δεν κρατιέμαι,Παρασκευή πρωί,λαλαλαλα..."

   Κάθε Δευτέρα στην Ά δημοτικού έμενα σπίτι,λόγω του κρυώματος μου,λάφυρο από την Κυριακάτικη εξόρμηση μας στο χωριό με τη γιαγιά(πέρασε καιρός να μπορώ να ξεχωρίζω το η με το υ,αφού έλειπα όταν τα μάθαμε αυτά)!Όμως κατά το μεσημεράκι ένοιωθα καλύτερα και άρχιζε το πάρτυ με τα στρουμφάκια!

   Την κασέτα με τα στρουμφάκια(ναι κασέτες είχαμε τότε)την έχω κρατήσει,οπότε την ακούμε μαζί με το μπισκοτάκι μου πλέον!Πόσο μου αρέσει που ο θησαυρός μου,χορεύει και λέει λαλα-λαλα ακούγοντας τα στρουμφάκια!
   Τα πρωινά όταν τον ξυπνάω από τις 6:30 (άγρια χαράματα για τον θησαυρό μου) ,για να τον πάμε στον παππού και την γιαγιά, πάει να γκρινιάξει λίγο,οπότε τον ηρεμώ με το τραγούδι του χουζούρη
"μην με ξυπνάς απ΄τις΄'εξι πριν ακόμα η μέρα να φέξει..."

   Τα στρουμφάκια ήταν και είναι,από τους αγαπημένους ήρωες των μικρών παιδιών και όχι μόνο, οπότε ετοιμαστείτε όλοι για μία επίσκεψη στο στρουμφοχωριό...



Το πραγματικό Στρουμφοχωριό!

ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΠΙΣΚΟΤΑΚΙ;

Tο μπισκοτάκι μας είναι ήδη 18 μηνών,μήπως πρέπει να σκεφτόμαστε το δεύτερο;Η μαμά μου και η αδερφή μου ήδη αφήνουν υπονοούμενα για δεύτερο μωρό,ανυπομονούν,όπως ανυπομονούσαν και για το πρώτο.Και εγώ το σκέφτομαι συχνά,όμως φοβάμαι,ανησυχώ,δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη να περάσω τα ίδια!

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ...

 Ποιός δε θυμάται το παραμύθι με τον Χάνσελ και την Γκρέτελ,που χάθηκαν στο δάσος και έπειτα από αρκετή περιπλάνηση βρέθηκαν μπροστά στο σπίτι της κακιάς μάγισσας...που ήταν ολόκληρο φτιαγμένο από μπισκότα,σοκολάτα και καραμέλες...

Αυτό το παραμύθενιο σπίτι,μου ήρθε στο μυαλό,όταν πρωτοαντίκρυσα τα δύο μικρά σπιτάκια στην είσοδο του πάρκου Guell στην Βαρκελώνη...

Ένα σπίτι από μπισκότο,στολισμένο με λευκή σοκολάτα...

Ένα παραμυθένιο σπίτι των παιδικών μας χρόνων...

Ένα χιονισμένο μπισκοτοσπιτάκι...

Μέσα στο δάσος...

 Γεμάτο με πολύχρωμα ζαχαρωτά...

Μικρό και χαριτωμένο...

Φτιαγμένο με πολύχρωμα κουφετάκια και αγάπη,για τα πρώτα του γενέθλια...

Στολισμένο με πολύχρωμα φωτάκια...

Απαραίτητα για το ταξίδι μας στην μπισκοτούπολη,που τώρα ξεκινάει...

...μαζί με τον μικρό μου θησαυρό,που μόλις ήρθε στην αγκαλιά μου,γέμισε τη ζωή μου με τη γλυκιά μυρωδιά του μπισκότου και πασπάλισε τα όνειρα μου με χρυσόσκονη...

Το μικρό μου μπισκοτάκι...